Αγκάλιασε τον άνθρωπο που σου μοιάζει

Γράφει η Γαλάτεια Χαραλαμπίδου*





​
 
Το 2015 είχα βιώσει ένα ατυχές γεγονός-ατύχημα λόγω προβλήματος αποσυμπίεσης στην καμπίνα ενός αεροπλάνου. Στην συνέχεια μεταξύ 2017 - 2018 και έπειτα από σωρεία διαδοχικών εξειδικευμένων ιατρικών εξετάσεων στην Κύπρο στο Γενικό Νοσοκομείο και Ινστιτούτο Νευρολογίας, έγινε τελική διάγνωση ότι πάσχω απο νευροαισθητήρια βαρηκοΐα με απώλεια ακοής στις ψηλές συχνότητες. 

---

Το 2019 είχα φύγει απο μια εταιρεία πολυ «δημοφιλή» γιατί ο Διευθυντής με φώναζε κουφάλογο.
Μέσα στην ίδια χρονιά είχα φορέσει τα πρώτα μου ακουστικά βαρηκοΐας και σοκαρισμένη είχα δακρύσει από τους ήχους που άκουγα με τόση ευκολία αλλά και για πρώτη φορά. Είχα διαπιστώσει στην συνέχεια πως κάποια επιπλέον απώλεια ακοής  προϋπήρχε γιατί θα θυμόμουνα έστω και κάποιους από τους καινούριους ήχους.

Ο ακουοπροσθέτης μου είπε: «μην νιώθεις άσχημα κορίτσι μου γιατί είναι αναπηρία αυτό που σου συμβαίνει». Αυτό μου το είπε για να καταλάβω την σοβαρότητα του προβλήματος μου και επιπλέον μου επισήμανε πως αυτός που με προσβάλει για την αναπηρία αυτή δεν είναι καλός άνθρωπος. Απο τότε είχα καταλάβει πολλά για τον κόσμο τον ανάπηρο. Είτε πρόκειται για σωματική αναπηρία είτε για διανοητική. Σεβασμός μόνο αυτό έχω να πω. Στον άνθρωπο τον ανάπηρο, στο παιδί το ανάπηρο, στην μητέρα και στον πατέρα ενός παιδιου-ατόμου με αναπηρία, στην γιαγιά, στον παππού και σε όλους ανεξαιρέτως που δυσκολεύονται να προσαρμοστούν σε ένα περιβάλλον και σε μια κοινωνία που δεν είναι ολοκληρωτικά καταρτισμένη και ευαισθητοποιημένη στον τομέα της αναπηρίας. Και επειδή αυτό μου το άρθρο είναι αφιερωμένο στον κόσμο αυτό, θα ήθελα να διευκρινίσω μέσα από λιγοστά λόγια το τι σημαίνει αναπηρία.

Η απώλεια των αισθήσεων λέγεται αναπηρία. Η απώλεια των μελών του ανθρώπινου σώματος λέγεται αναπηρία. Η οποιαδήποτε βλάβη στον ανθρώπινο εγκέφαλο αποτελεί αναπηρία. Η μερική ή ολοκληρωτική παράλυση λέγεται αναπηρία. Ο κόσμος αυτός έχει κάποια ειδικά δικαιώματα τα οποία ως κοινωνία πρέπει και οφείλουμε να σεβόμαστε και μην νομίζετε πως νιώθει όμορφα που διαφέρει απο τους υπόλοιπους. Μια εκ γενετής, κληρονομική ή και αιφνίδια αναπηρία σε πάρα πολλές περιπτώσεις χρήζει ψυχοθεραπευτικής παρακολούθησης γιατί τα άτομα που πάσχουν από οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας αισθάνονται μειονεκτικά και παρουσιάζουν συμπτώματα χαμηλής αυτοπεποίθησης,  αυτοεκτίμησης αλλά και κατάθλιψης αφού τους είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποδεχτούν οι ίδιοι τον εαυτό τους και να αντιμετωπίσουν από την άλλη έναν συνάνθρωπο που δεν τους αποδέχεται.

Ένα αγαπημένο μου μωρό όταν ήτανε μικρούλη δεν ήθελε να αποχωριστεί την κουβερτούλα του και κάθε πρωί την ήθελε μαζί του μέχρι και στο νηπιαγωγείο. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι το μωρό δεν άκουγε καλά γιατί είχε υγρό στο αυτάκι του, το οποίο αργότερα αυτό πρόβλημα θεραπεύτηκε. Όμως η σύνδεση της κουβέρτας με την απώλεια ακοής φανερώνει ότι το μικρό μωρό ένιωθε ανασφάλεια και κάπου έπρεπε να στηρίζεται εντός και εκτός σπιτιού. Οπότε σκεφτείτε τον άνθρωπο που πάσχει από μια μόνιμη και μη αναστρέψιμη αναπηρία.

Δεν σημαίνει πως στην ενηλικίωση σταματούν τα αισθήματα ανασφάλειας. Συνεπώς καλό θα ήταν οι γονείς να μην αγνοούν κάποιες περίεργες ή φαινομενικά αθώες «ανάγκες» του μικρού παιδιού τους που φανερώνουν δυσκολία στην προσαρμογή του εντός και εκτός οικείου περιβάλλοντος. Να αφουγκραζόμαστε λοιπόν και να παρατηρούμε. Και αν ακόμη διαπιστώσουμε  οποιαδήποτε αναπηρία σε δικό μας ή ξένο άτομο να φροντίσουμε να το αγαπήσουμε και να το αγκαλιάσουμε ακόμη περισσότερο.

Μην το δούμε ως κάτι το διαφορετικό ως κάτι το εξωγήινο και το βάλουμε στο περιθώριο φορώντας την μάσκα της ντροπής και σίγουρα όχι να το λυπηθούμε. Δεν είναι για λύπηση ο άνθρωπος αυτός,  είναι για αγάπη. Γιατί μπορεί να μην σου μοιάζει στις ανάγκες αλλά σου μοιάζει και μάλιστα πάρα πολύ. Πάνω από όλα να σεβόμαστε. Όπως ακριβώς σεβόμαστε τον άνθρωπο που είναι αρτιμελής και διανοητικά ακέραιος έτσι να σεβόμαστε και τον άνθρωπο που πάσχει από οποιαδήποτε αναπηρία
​











​* Συνεργάτιδα CYLIFE News
Αποφοίτησε με αριστείο στον κλάδο
Επικοινωνίες.  Εκπροσώπησε την Κύπρο
στον Παγκόσμιο διαγωνισμό ομορφιάς 
MissWorld.  Αγαπάει την μουσική, την ψυχολογία και τον Θεό.
​

---